Oλοι ευαγγελίζονται εντός και εκτός Ελλάδος «Η ανάκαμψη κεντρική μας έννοια».
Για τις χρηματαγορές το 2012 θα προκύψει πιθανόν ένας νέος οικονομικός κίνδυνος που βέβαια ενδέχεται να έχει τις γνωστές ήδη επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία ιδίως εάν αναλογιστούμε την ατελή επιχείρηση για την απόσβεση των κρατικών χρεών, επιχείρηση που συνεχίζεται πάντως για πολλά κράτη, τόσο σε επίπεδο επιχειρήσεων, όσο και σε επίπεδο ιδιωτών.Η συγκέντρωση τεραστίων κεφαλαίων από ιδιώτες παγκοσμίως , αφού χρέωσε επιχειρήσεις και τις κατέστρεψε ή έδωσε την ευκαιρία σε ελάχιστες να οδήγηθούν στην Απω Ανατολή για να σωθούν , τώρα ασχολείται με οικονομική ακολουθία με την χρέωση κρατών .Διακόσια άτομα παγκοσμίως κατά κύριο λόγο διαχειρίζονται περί τα 700 τρις δολάρια .
Από που θα προκύψουν τα πρωτογενή πλεονάσματα των κρατών που θα τους δώσουν την αρχή να μειώσουν τα χρέη ; Κατά πόσο ένα χρέος χώρας είναι διαχειρίσιμο από μια οικονομία και κοινωνία που θα έχει περάσει μια τριετία ή πενταετία ύφεσης και δραστικής μείωσης των εισοδημάτων; Αποδεικνύεται ότι για μία σειρά χώρες παλαιά ειχε αποτελέσματα αλλά τώρα πλέον δεν είναι καθόλου αρκετό για το ξεπερασμα της κρίσης.
Θα δημιουργήσετε ένα μηχανισμό που να λειτουργεί προστατευτικά προς τον πολίτη σχετικά με την αισχροκέρδεια;
Εδώ παρουσιάσθηκε πλήρης αδυναμία να δημιουργηθεί τέτοιος μηχανισμός για τα υπερχρεωμένα κράτη!!
ΙΣΤΟΡΙΚΟ :
Μετά τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη λιτότητα που έπληξε την Γερμανία, στην οποία επιβλήθηκαν αβάσταχτοι όροι αποζημιώσεων,την οδήγησε σε λιμό (πείνα). Ο συνδυασμός με την κρίση του 1929, οδήγησαν στον χιτλερισμό και τον πόλεμο διότι ο εμπνευστής του , είπε σε ένα ολοκληρο Εθνος και το έπεισε ότι θα γλυτώσω από την πείνα διότι πολύ απλά δεν θα πληρώσουμε ,θα ξαναβγούμε σε πόλεμο και θα δημεύσουμε τις περιουσίες των Εβραίων.
Μετά τον Β Παγκόσμιο οι Βρετανοαμερικανοί σοφά πλέον αποφάσισαν την διαγραφή των χρεών της Γερμανίας και της Ιαπωνίας ,ως ηττημένων του πολέμου.
Το ‘Διεθνές Ταμείο Σταθερότητας’, το ΔΝΤ δηλαδή, μετά το 1945 και αφού ειχε προηγηθεί η παραγραφή των χρεών της Γερμανίας και της Ιαπωνίας , ως αντιστάθμισμα της αυξανόμενης επιρροής της τότε Σοβιετικής Ενωσης • θα δάνειζε χρήματα στα ελλειμματικά έθνη πού θα προέκυπταν μετά το σχέδιο ΜΆΡΣΑΛ. Όσο περισσότερα χρήματα ΘΑ δανειζόταν ένα έθνος τόσο θα αύξανε το επιτόκιο του, ενώ δεν θα υπήρχε όριο στα εξαγωγικά πλεονάσματα. Παράλληλα η Παγκόσμια Τράπεζα θα δάνειζε τα αναγκαία κεφάλαια για την ανάπτυξη. Δηλαδή η ανάγκη αντιμετώπισης της ΕΣΣΔ, επέβαλαν άλλες ρυθμίσεις ( σχέδιο Μάρσαλ, ανοχή συνεχών εμπορικών πλεονασμάτων των ηττημένων χωρών –Γερμανίας , Ιαπωνίας κ.τ.λ.) ως την δεκαετία του 1970. . Οι κίνδυνοι αυτοί μετά το 1945 αποφεύχθηκαν από ένα συνδυασμό μέτρων, μεταξύ των οποίων κεντρική θέση κατείχε ή μη τιμωρία των ηττημένων και η μη εξαθλίωση των χρεωμένων κρατών και μη δημιουργία ζημιογόνων τραπεζών..
Σήμερα τα πράγματα διαφέρουν. Άρνηση μονομερούς διαγραφής χρεών, κανένα σχέδιο Μάρσαλ αφού τα πλεονάσματα πού θα προέκυπταν μετά την διακυβέρνηση Ρέηγκαν , την πτώση των Σοβιετικών και τη αλλαγή στην Κίνα, ξοδεύτηκαν σε επεμβάσεις οverseas πού τα οφέλη αντί να πάνε στο Αμερικανικό κράτος πήγαν σε ιδιώτες κ.λ.π., για να μην μιλήσουμε για εμπορικές πρακτικές ενίσχυσης των εξαγωγών.
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΔΙΕΘΝΩΣ ;
Ο Κέυνς ΑΠΕΔΕΙΞΕ ότι «ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΡΑΤΟΣ». Όταν αυτό συμβαίνει στις ΗΠΑ τι να πράξουν οι μικρές χώρες;Κατά τον Κέυνσς , τα έθνη οφειλέτες ελάχιστα επηρεάζουν από μόνα τους το ισοζύγιο πληρωμών τους και τα συσσωρευμένα χρέη τους. Η υποτίμηση του νομίσματος τους για να τονωθούν οι εξαγωγές είναι δευτερεύουσας σημασίας γιατί τα αυξημένα εξαγωγικά οφέλη αντισταθμίζονται ουσιωδώς από τις μειωμένες τιμές (ας θυμηθούμε την ελληνική εμπειρία 1970- 2000, με τις συνεχείς υποτιμήσεις -διολισθήσεις που ελάχιστα βελτίωσαν το εμπορικού ισοζύγιο της χώρας, ενώ πρόσθεσαν ένα συνεχή και επίμονο πληθωρισμό). Τα υπερχρεωμένα έθνη διαθέτοντας το σύνολο των αποταμιεύσεων τους στην αποπληρωμή των χρεών, ελάχιστες δυνατότητες έχουν να επενδύσουν, με αποτέλεσμα επιδείνωση των εξαγωγών τους και επιστροφή στον φαύλο κύκλο.
Γίνεται διαχειριση χρεών μονον με το ΔΝΤ: Με το ΔΝΤ ΜΟΝΟΝ ; Ποιός ξεχνά στην Ευρωπαική Ενωση ότι ο Αντενάουερ, ο Καραμανλής, ο Ζ. ντέ Εσταίν είχαν επισημάνει : «ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΝΟΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΟΦΕΊΣΤΕ ΤΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΤΟΥ». Πρέπει να γίνει καταμερισμός των παραγωγών, όπου θα λαμβάνονται υπ’ οψιν τι μπορεί να παράγει κάθε χώρα και ν’ απορροφείται αυτό σε δελεαστικές τιμές από τις άλλες βιομηχανικές χώρες • και όχι να απορροφούν οι βόρειοι προιόντα ΧΩΡΏΝ εκτός Ε.Ε και εκτός ΕUROGROUP. ΕΔΩ ΘΕΛΕΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ→ΕUROSTAT και επεξεργασία στοιχείων για την πραγματική γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, ενέργεια (αιολική & ηλιακή) ναυτοεπισκευαστική,δασοπονία,μεταλεύμματα ,υδρογονάνθρακες κ.λ.π. ΠΡΩΤΟΓΕΝΩΣ ΚΑΙ τουρισμό,εμπόριο,μεταφορές, υπηρεσίες ,τράπεζες, δευτερογενώς.
Η ΕΛΛΑΔΑ :
Μετά τα ανωτέρω προκύπτει ότι η Ελλάς είναι το κλασσικότερο παράδειγμα μικρής χώρας Ευρωπαικού επιπέδου.
"η οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα είναι ένα λάθος" ακούγεται συχνα πυκνά .
Η ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΣΕ ΚΑΛΕΣ ΤΙΜΕΣ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ της Ελλάδος,της Ισπανίας,της Πορτογαλίας κ.λ.π. ; Η ΜΗ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΏΝ ΠΗΓΩΝ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ; Η ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΠΟΥ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ , ΧΩΡΑ ΜΕΛΟΣ του ΝΑΤΟ -ΣΥΜΜΑΧΟ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ , ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕ ΔΙΓΛΩΣΙΑ (βλέπε 1ο & 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο κ.λ.π.) είναι ΛΑΘΟΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ;
Αν σας θυμίζουν κάτι σύγχρονο τα παραπάνω, καλώς σας θυμίζουν. Παρομοιάζει με το εσωτερικό της ευρωζώνης, και ακόμα παραπάνω σήμερα με το νέο σύμφωνο σταθερότητας, προπάντων μακροπρόθεσμα, διότι, όπως διατείνεται η Μέρκελ, στηρίζει πολιτικούς, οι οποίοι ΘΑ φθάσουν το ύψος του χρέους από το 25% του ΑΕΠ το 1980, στο 150% το 2013 και με υπαρκτό τον φόβο της επανεμφάνισης της ύφεσης στην Ευρώπη, όπως ακριβώς μετά τον Α ‘ Παγκόσμιο Πόλεμο . Το τελευταίο το αγνοεί ως γνήσια Ανατολικογερμανίδα , γιατί έτσι έχει ζήσει…………………
ΟΤΑΝ ΑΓΝΟΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΑ ΕΞΗΣ :
Υπάρχει μία αντίφαση με το ελληνικό σχέδιο διάσωσης κατά τον Economist (αρχές 2010 ) και αυτή είναι ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και το ΔΝΤ αρνούνται να συζητήσουν την πιθανότητας μίας αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους υπό το φόβο ότι μπορεί να προκληθεί μία ανεξέλεγκτη μετάδοση της κρίσης.
Όμως, σύμφωνα με την επιθεώρηση, με την άρνηση να παραδεχθούν ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει πρόβλημα φερεγγυότητας, αντίθετα με την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία, οι ιθύνοντες της ΕΕ καθιστούν πολύ πιο δύσκολη τη χάραξη μίας καθαρής διαχωριστικής γραμμής ανάμεσα στην Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες. Και ως αποτέλεσμα η «μόλυνση» εξαπλώνεται.
Κατά τον Economist αυτή η δυναμική πρέπει να αλλάξει. Μία προτεραιότητα σημειώνει πως είναι να δράσουν με μεγαλύτερο ζήλο και με συγκεκριμένες κινήσεις η Ισπανία, η Πορτογαλία και άλλες χώρες για να αποδείξουν ότι παρόλο που υποφέρουν από κάποιες από τις ίδιες «ασθένειες», δεν είναι Ελλάδα.
Η 1η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΙΩΜΕΝΕΣ ΤΙΜΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ.
Η 2η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΟΡΑ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε.
ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΠΑΛΕΨΑΝ ΟΙ ΕΜΠΝΕΥΣΤΕΣ ΤΗΣ Ε.Ε. ;
Η ΜΕΡΚΕΛ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΥΣΤΗΜΑ………………………….
Την ίδια στιγμή η υπόλοιπη Ευρωζώνη πρέπει να καταβάλει το δικό της μερίδιο προσπάθειας για να διασφαλίσει ότι θα πετύχει η τεράστια εσωτερική αναδιάρθρωση. ΝΑ ΜΕΙΩΘΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ , ΑΛΛΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΙΜΕΣ ΜΕ ΙSO ΣΤΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ( ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ,ΤΥΡΟΚΟΜΙΚΑ κ.λ.π • ΟΠΩΣ παίρνουν η Μερσέντες , η VW, η Miele κ.λ.π. στα βιομηχανικά προιόντα. )
-ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΙ ΤΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΤΩΝ ΝΟΤΙΩΝ ΔΙΟΤΙ ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ .
Η ΈΚΤΑΚΤΗ ΕΙΣΦΟΡΑ ΜΟΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΤΙΜΩΡΕΙ ΤΟΥΣ ΕΝΤΙΜΟΥΣ .
Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΥΡΙΟΙ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΕΝΤΙΜΗ …………..
