Του Γιώργου Καισάριου από www.capital.gr
Το βράδυ της Τετάρτης έπεσε γιαούρτωμα στο έκτακτο δημοτικό συμβούλιο της Ζακύνθου, διότι οι κάτοικοι κατηγορούν για παρατυπίες στις μετρήσεις των τετραγωνικών μέτρων με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται με υπέρογκα τέλη.
Το βράδυ της Τετάρτης έπεσε γιαούρτωμα στο έκτακτο δημοτικό συμβούλιο της Ζακύνθου, διότι οι κάτοικοι κατηγορούν για παρατυπίες στις μετρήσεις των τετραγωνικών μέτρων με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται με υπέρογκα τέλη.
Μιλώντας με έναν κάτοικο της περιοχής, μου είπε το εξής. Όλοι ξέρουν ότι τουλάχιστον το 50% των κατοικιών του νησιού, έχει δηλωμένα λιγότερα τετραγωνικά μέτρα από τα πραγματικά. Αν μετρηθούν και καταγραφούν τα σωστά τετραγωνικά που έχει η κάθε κατοικία, τότε θα επιβαρυνθούν άπαντες με περισσότερα χαράτσια, πλέον βέβαια τα δημοτικά τέλη.
Το πρόβλημα πολλών δεν είναι να πάρει ο δήμος αυξημένα δημοτικά τέλη, αλλά να μην πάρει το παρακράτος των Αθηνών την αυξημένη φορολογία. Δεν έχουν πρόβλημα (μου είπαν) να κάνει ο δήμος αυξήσεις στα δημοτικά τέλη, έχουν πρόβλημα όμως ότι τα επιπλέον τετραγωνικά μέτρα που θα καταμετρηθούν, θα αυξήσουν τους φόρους προς την κεντρική κυβέρνηση.
Αγαπητέ αναγνώστη, οι κάτοικοι της Ζακύνθου έχουν ολίγον δίκαιο. Η ληστρική φορολογική συμπεριφορά της κυβέρνησης θα κάνει πάρα πολλούς (ανά την Ελλάδα όλη) να αναρωτηθούν, για ποιο λόγο θα πρέπει να πληρώνουν όλα αυτά τα λεφτά στην Αθήνα, από την στιγμή που δεν παίρνουν τίποτα σε αντάλλαγμα.
Δεν ξέρω τι πληρώνουν οι κάτοικοι της Ζακύνθου για δημοτικά τέλη, αλλά έχουν κάθε δικαίωμα, από την στιγμή που φορολογούνται, να ξέρουν για ποιο λόγο φορολογούνται. Που σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρχει αιτιολογία και απολογισμός για κάθε ευρώ σε φόρους.
Το θέμα έχει δυο νοήματα. Πέραν από το ότι οι κάτοικοι νιώθουν ότι φορολογούνται βάναυσα και ίσως να μην έχουν λεφτά να πληρώσουν τους όποιους φόρους, υπάρχει και το ερώτημα ποιον θα πρέπει να πληρώνουν. Νομίζω ότι μελλοντικά πάρα πολλοί θα αναρωτηθούν για ποιο λόγο να εισπράττει όλους αυτούς τους φόρους η κεντρική εξουσία, αντί η τοπική κοινωνία, που λογικά γνωρίζει καλύτερα πως θα πρέπει να δαπανηθούν και θα είναι πιο αποτελεσματική στην διαχείριση αυτών των πόρων.
Το δεύτερο θέμα, και πιο πλησίον στο άρθρο είναι, πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να βιώνει έντονο αποπληθωρισμό, όπου οι μισθοί πέφτουν πιο γρήγορα από το μήλο που έπεσε στο κεφάλι του Νεύτωνα και τα δημοτικά τέλη και οι διάφορες φορολογίες να αυξάνονται;
Στον ΟΑΕΕ διαβάζουμε ότι, από τους 807.870 ασφαλισμένους, μόνο 434.000 (ποσοστό 54%) καταβάλλουν κανονικά τις εισφορές τους. Αντίστοιχα, στον ΟΓΑ το ποσοστό των συνεπών ασφαλισμένων αντιπροσωπεύει το 62% του συνόλου.
Δεν είναι δυνατόν (λέω εγώ) να έχουν πέσει οι τζίροι στις περισσότερες επιχειρήσεις κατακόρυφα και οι περισσότεροι ελεύθεροι επαγγελματίες να ψάχνουν να μεταναστεύσουν και ο ΟΑΕΕ να θέλει αυξήσεις.
Πως είναι δυνατόν να γίνονται αυξήσεις στις εισφορές κάθε χρόνο αρκετά πάνω από τον πληθωρισμό και από την ανάπτυξη της χώρας και οι Έλληνες γραφειοκράτες να νομίζουν ότι μπορούν να τα εισπράξουν;. Από ένα σημείο και μετά τα πράγματα θα φτάσουν σε τέλμα και δεν θα μπορεί κανείς να πληρώσει τίποτα.
Έχω νέα για την ελληνική πολιτική ηγεσία... έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο!
Στο μεταξύ διαβάζουμε ότι οι οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία είναι 11 δισ. ευρώ!! Αυτό που ορισμένοι δεν γνωρίζουν είναι ότι η πλειονότητα των χρημάτων αυτών τα χρωστά το ίδιο το κράτος!
Αγαπητέ αναγνώστη, ενθυμήστε παρακαλώ τα άρθρα της σειράς Προσεχώς κατάρρευση εσόδων, (Προσεχώς κατάρρευση εσόδων (ΙΙ) και Προσεχώς κατάρρευση εσόδων (ΙΙΙ).
Ενθυμήστε παρακαλώ αυτό που είχε πει τότε για την θεωρία του Laffer Curve:
Η θεωρία λέει ότι καθώς αυξάνονται οι φόροι, ολοένα και λιγότεροι θα θελήσουν να δουλέψουν και να επιχειρήσουν με αποτέλεσμα, όταν το κράτος φτάσει να φορολογεί το 100% των κερδών, τα έσοδα θα είναι μηδέν.
Η ίδια θεωρία έχει και πρακτική εφαρμογή και στις εισφορές. Καθώς αυξάνονται οι εισφορές, ολοένα και λιγότεροι θα θελήσουν να δουλέψουν και να επιχειρήσουν, με αποτέλεσμα να δούμε μεγάλη πτώση στις εισφορές.
Το ίδιο και στις κατασκευές. Καθώς αυξάνονται οι φόροι στην οικοδομή, όλο και λιγότεροι θα θελήσουν να επενδύσουν στα ακίνητα η να φτιάξουν καινούργιες κατοικίες, με αποτέλεσμα τα φορολογικά έσοδα από αυτή τη δραστηριότητα επίσης να μειωθούν κατακόρυφα.
Δυστυχώς οι αποφάσεις δεν είναι εύκολες. Οι λανθασμένοι χειρισμοί πολλών ετών έχουν σαν αποτέλεσμα το τέλμα να είναι τέτοιο, που οι επιλογές είναι δυσκολότερες από τις λύσεις.
Η σπάταλη πόρων, η διαφθορά, το τεράστιο κράτος, η λεηλασία του κράτους (ΙΚΑ Καλλιθέας κτλ, που είναι μόνο η κορφή του παγόβουνου), η αναξιοκρατία και το γεγονός ότι ξοδεύαμε τόσα χρόνια πέραν των δυνατοτήτων μας, έχουν επιφέρει τέτοιες στρεβλώσεις, που είμαστε προ αδιεξόδου.
Δεν έχει σημασία πόσα το κράτος νομίζει ότι πρέπει να εισπράξει, πόσα έχει ανάγκη και δεν έχει σημασία πόσο νομίζει ότι είναι η εισφοροδιαφυγή. Αν δεν υπάρχουν τα λεφτά από το επιχειρείν η αν οι πολίτες δεν έχουν την δυνατότητα να πληρώσουν, δεν θα πληρωθούν.
Και αν νομίζουν ότι μπορούν να εισπράξουν φορολογία ισοδύναμη με το 40% του ΑΕΠ, είναι όλοι τους γελασμένοι. Όχι διότι οι πολίτες θα κάνουν στάση πληρωμών στο κράτος, αλλά διότι δεν έχουν.
Τέλος, κατά ένα παράξενο τρόπο, τα πακέτα που ετοιμάζονται οι της Ευρώπης να μας δώσουν, αποτελούν πλέον τη μοναδική ελπίδα ανάκαμψης αυτής της χώρας.
Ελπίζω να μην κάψουμε αυτό το τελευταίο μας χαρτί, λαμβάνοντας υπόψη τον λαίλαπα του λαϊκισμού πλησιάζει.
