¨Αρθρο του Κων.Πλιακοστάμου , παρατίθεται αυτούσιο, όπως μας το εμπιστεύθηκε...

ΚΩΝ.ΝΟΣ Ι. ΠΛΙΑΚΟΣΤΑΜΟΣ 
 ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ
 Β’ ΓΕΝ. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ       

Λιβαδειά 15.01.2012

Χωρίς να θέλω να παραδώσω μαθήματα ελληνικών μέσου διαδικτύου ΄΄διοικητική αβελτηρία’’  υπενθυμίζω ότι σημαίνει, αναφέρεται, στην αδυναμία ή στη συνειδητή επιλογή του να μη γίνει κάποιος καλύτερος. Το στερητικό -α- και βέλτερος, βελτίων (αρχαία ελληνική), αυτός που δεν μπορεί, δεν επιλέγει να βελτιωθεί. Πανέμορφη ελληνική γλώσσα, πόσο σκληρή μπορείς να υπάρξεις; Αποδίδεται δικαίως όμως στους αρμοδίους; 

Θα ήθελα να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στις 18.11.11 συμβαίνει το πρώτο περιστατικό για το οποίο έκανα αναφορά στην κοινή διοίκηση των δύο νοσοκομείων επειδή διακομίστηκε από το νοσοκομείο Θηβών περιστατικό με λανθασμένες κλινικές πληροφορίες που υποτιμούσαν τη σοβαρότητα της κατάστασής του και που δεν εξετάστηκε ποτέ από επιμελητή. Τότε ελπίζοντας στη μη επανάληψη του περιστατικού και στην παραδοχή του υπεύθυνου επιμελητή του νοσοκομείου Θηβών ότι δεν ειδοποιήθηκε (το γεγονός δεν τον απαλλάσσει βεβαίως των ευθυνών του), η αναφορά μου περιορίστηκε στο διοικητή των δύο νοσοκομείων και στο διευθυντή της χειρουργικής κλινικής του νοσοκομείου Θηβών.

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στις 26.12.11 δεύτερο περιστατικό με 17χρονο εξίσου σοβαρής παθολογίας παραπέμφθηκε  στο νοσοκομείο Λιβαδειάς αφού κατεγράφη και με λάθος όνομα στο μητρώο ασθενών του νοσοκομείου Θηβών, πάλι χωρίς να εξεταστεί από επιμελητή, κι αυτό πλέον είμαι σε θέση και να το αποδείξω. Η επιτυχής έκβαση του περιστατικού εξασφαλίστηκε μετά τις προσωπικές υπερβάσεις τριών άλλων συναδέλφων που δεν τελούσαν υπηρεσία εφημερίας και που για πολλοστή φορά έπραξαν το αυτονόητο σαν να μην ήταν ημέρα αυτή η δεύτερη των Χριστουγέννων.

Από την άλλη μεριά όμως υπάρχουν τα δύο περιστατικά που εστάλησαν από τη Θήβα,  χωρίς τη στοιχειώδη ιατρική μέριμνα και με απαράδεκτο δεοντολογικά τρόπο. Με την αναφορά που βεβαίως πάλι έγινε προς τις αρμόδιες διοικητικές υπηρεσίες, αυτή τη φορά πολύ πιο ψηλά (Διοικητή 5^ης Υγειονομικής Περιφέρειας Θεσσαλίας &Στερεάς Ελλάδας), έκρινα σκόπιμo να τη δημοσιεύσω εξασφαλίζοντας την ανωνυμία των ασθενών και στα blogs. Στην προηγούμενη αναφορά απάντηση δεν έλαβα, εκτός αν αποτελεί απάντηση στη διαφαινόμενη διοικητική αβελτηρία η επανάληψη του περιστατικού. Προφανώς και η επανάληψη του περιστατικού με το επακόλουθο ενδεχόμενο της δημοσιότητας αποτέλεσε το λόγο ανάρτησης στα blogs. Η τύχη της προηγούμενης αναφοράς δε με έπειθε ότι και σε αυτή θα γινόταν κάτι καλύτερο ή το σημαντικότερο ότι δε θα επαναλαμβανόταν και για τρίτη φορά το απαράδεκτο γεγονός.

Και μετά ήρθαν οι μέλισσες, ο Σβίγγος δηλαδή, να με εγκαλέσει για το γεγονός και να υπαινιχθεί ότι υπέπεσα στο διοικητικό παράπτωμα, της υπέρβασης ιεραρχίας, της δημόσιας έκθεσης προσωπικών δεδομένων ασθενών, η φαντασία παίζει πολλά και περίεργα παιχνίδια, αν δεν έχεις μάλιστα και αντικείμενο εργασίας….

Ακόμη κι αυτή η αυτονόητα μέτρια αντίληψη λογικής όπως είναι της ειδικής κατηγορίας ΄΄των τοποθετημένων΄΄ θα διαπίστωνε ποιος και σε ποια αδικήματα έχει υποπέσει και για δεύτερη φορά μάλιστα. Το αδίκημα δεν ήταν βέβαια αυτό της έκθεσης προσωπικών δεδομένων, αλλά της έκθεσης του ιδίου αγαθού της ζωής και της κατ’ εξακολούθηση παράβασης καθήκοντος. Και είναι σίγουρα μέτρια η αντίληψη ΄΄του δικού μας τοποθετημένου’’ αφού παραβλέπει συνειδητά το παράπτωμα των ιατρών του νοσοκομείου ευθύνης του κι επιλέγη τον καταλογισμό ευθυνών σε άλλο πρόσωπο που με άλλους συναδέλφους λειτούργησαν ευεργετικά και υπερασπίστηκαν έμπρακτα και επιτυχώς το αγαθό της υγείας ενός 17χρονου.

Η αφέλεια, δεν ξέρω και αν πρέπει να χαρακτηριστεί έτσι, συνεχίστηκε για τον κομματικά τοποθετημένο!!!! Δεν περίμενε αντίδραση, γι αυτό εξέθεσε τόσο έκδηλα τον εαυτό του μη ερευνώντας στοιχειωδώς τα γεγονότα. Ήταν σίγουρος από την αυτονόητη ισχύ που προσδίδει η πολιτική του θέση ότι θα ενσκήψουν άπαντες ασπαζόμενοι τη λογικοφανή θέση του. Θέση που κάλυπτε επιμένω κι επαναλαμβάνω για άλλη μία φορά ποινικά κολάσιμο αδίκημα συναδέλφων μου!!!

Για ποιο λόγο το κομματικά ελεγχόμενο και τοποθετημένο όργανο του νοσοκομείου Θηβών ένιωσε την ανάγκη αυθορμήτως και ευθαρσώς να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και ν’ αποκαταστήσει ισορροπίες από καιρό παγιωμένες εις βάρος της δημόσιας υγείας; Τι είδους κάλυψη παρείχε στους ήδη εκτεθειμένους από τα γεγονότα ιατρούς της Θήβας; τους εξέθεσε μάλλον περισσότερο κι αυτό φαίνεται κι από τις διαστάσεις που πήρε η υπόθεση.

Η απάντηση της μέτριας αντίληψης των ίδιων των γεγονότων από τον ίδιο, σίγουρα δεν είναι τόσο πειστική. Έχει πτυχίο ιατρικής, υπήρξε και δήμαρχος Θηβών όπως με πληροφόρησαν κάποιοι σε μία προσπάθεια να ξέρω με τι έχω να κάνω. Δεν μπορεί είπα!!!

Πιο κοντά στην αλήθεια είναι η απάντηση του έτσι τα βρήκαμε, δε γίνεται διαφορετικά, προσπάθησαν κι άλλοι πριν από μας χωρίς αποτέλεσμα, αν βγούνε τ’ άπλυτα μας στη φόρα μας και φανεί η ανεπάρκειά μας και στα πιο απλά τι λόγο ύπαρξης θα έχουμε; που θα καθόμαστε αν μας πάρουν το νοσοκομείο μας, που θα ΄΄κοιμούνται΄΄ οι κομματικά τοποθετημένοι υπάλληλοι μας που ψηφίζουν και στηρίζουν την ένδοξη παράταξή μας από καιρό; τι θα γίνει με τον εγκατεστημένο εγωισμό τοπικιστικής αντιπαράθεσης; θέλουμε κι εμείς νοσοκομείο όπως η Λιβαδειά κι ας μη δουλεύει, αρκεί να υπάρχει!!!

Ήταν τόσο απλό να αποδεκτεί και να στηλιτεύσει το γεγονός αλλά προτίμησε να διολισθήσει στη εκφυλλισμένη λογική ΄΄των τοποθετημένων΄΄.

Η αφοριστική λογική για τη συλλήβδην απαξίωση του νοσοκομείου Θηβών που μου προσάπτει όχι μόνο αυτός, αλλά και άλλοι δεν αποτελεί θέση μου και αν έγινε κάτι τέτοιο αντιληπτό από τους εκεί συναδέλφους ζητώ συγγνώμη. Υπάρχει ο εκλεκτός συνάδελφος χειρουργός ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΑΡΑΠΑΤΣΑΚΟΣ που σε συγκεκριμένη στιγμή που χρειάστηκε να παραπέμψει περιστατικό λειτούργησε με σοβαρότητα και αξιοπιστία. Η μη αναφορά του ονόματος του  από μένα μέχρι τώρα, τον αδικεί. Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν κι άλλοι που προσπαθούν να κάνουν ανεπηρέαστοι τη δουλειά τους, μη αναμένοντας την κεντρική εξουσία βασιζόμενοι στην πραγματική τους διάθεση προσφοράς.  

Ήρθε όμως η ώρα να καταλάβουν αυτοί που τοποθέτησαν τον κάθε Σβίγγο στην Ελλάδα της πτώχευσης (όχι ο ίδιος, αδυνατεί) ότι δε γίνεται όσο και να επιμένουν, να ευδοκιμήσουν τέτοια άτομα σε θέσεις εξουσίας και διαχείρισης κοινών αγαθών. Στην Ελλάδα που κατέρρευσε το μέγιστο μερίδιο ευθύνης δεν το έχουν ούτως ή άλλως μόνο αυτά τα άτομα αλλά και όλοι εμείς, πρωτίστως εμείς, που τους ανεχθήκαμε ως πεφωτισμένους από το πουθενά σωτήρες. Ώπα απείθεια κατά της αρχής, μ’ έπιασες Σβίγγο!

Τέτοια πρόσωπα ποτέ δε διαχειρίστηκαν πλην ελαχίστων εξαιρέσεων την αποδιδόμενη σε αυτούς εξουσία με το κίνητρο της προσφοράς. Υπήρξαν αρεστοί για λίγους κι όχι άριστοι για πολλούς. Δεν έχουν λόγο ύπαρξης σε τέτοιες θέσεις, ιδίως αν δεν αναλαμβάνουν το πολύτιμο κόστος μιας έντιμης θέσης σε οφθαλμοφανή γεγονότα.           

Την ίδια απολύτως αυθόρμητη ανάγκη βίωσε και η πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Θηβών που δεν άρθρωσε καμία απολύτως κουβέντα για την έκθεση της ζωής του 17χρονου και της αναδεικνυόμενης με εκκωφαντικό τρόπο δυσλειτουργίας του νοσοκομείου ευθύνης της. Κατήγγειλε το όλο γεγονός ως υποκινούμενο από κίνητρα προσωπικής προβολής και εμπάθειας και παρά την παράθεση των γεγονότων, έκρινε ότι συμπερασματολογούσα με αυθαίρετο τρόπο!!!! Τα αυτονόητα όμως και γνωστά σε αυτή είναι και δε θέλησε να τα παραδεκτεί. Αν την ενδιέφερε όντως η λειτουργία κι όχι οι αποδιδόμενοι από εμένα χαρακτηρισμοί για το νοσοκομείο Θηβών, άλλη θα έπρεπε να ήταν η αντίδραση της. Ως άλλος και καλύτερος Σβίγγος υπερασπίστηκε υποκρινόμενη την έννοια νοσοκομείο γιατί επί της ουσίας δε λειτούργησε ως νοσοκομείο και για τα δύο περιστατικά που παραπέμφθηκαν. Στα κέντρα υγείας του νομού θα τα αντιμετώπιζαν καλύτερα και με περισσότερη σοβαρότητα, ή μήπως είναι ήδη υποβαθμισμένο στην κοινή λογική των ιθυνόντων το νοσοκομείο Θηβών; Κυρία πρόεδρος του ιατρικού συλλόγου Θηβών δεν έχω καμία αντίρρηση να έχετε νοσοκομείο ούτε αποφασίζω εγώ γι αυτό, έχω αυστηρή απαίτηση όμως για κάθε περιστατικό που αντιμετωπίζεται εκεί να του παρέχετε ό,τι περισσότερο μπορείτε με τα μέσα που έχετε εξαντλώντας κάθε σας δυνατότητα. Αν στις δυνατότητές του νοσοκομείου σας δεν συμπεριλαμβάνεται η εξέταση από επιμελητή, ρωτήστε μήπως είναι διαθέσιμος ο θυρωρός, ή ο τηλεφωνητής, αυτός εκεί θα είναι δεν μπορεί;

Κι από ότι γνωρίζω επιμελητές εφημερεύουν στο νοσοκομείο σας, ή μήπως όχι; Κάτι γράφεται για εξώδικα ειδικευομένων προς τους επιμελητές που δηλώνουν την άρνησή τους να μην εφημερεύουν χωρίς επιμελητή. Αν δεν μπορείτε λοιπόν να προσφέρετε στους ασθενείς που καταφεύγουν εκεί κλινική έστω εξέταση από ειδικευμένο ιατρό επιμελητή τα συμπεράσματα μου δεν είναι αυθαίρετα, αυτονόητα καλούνται, όπως και ο λόγος που ανεγέρθη το ίδρυμα!!! αν ναι, προσφέρετε δηλαδή, γιατί δεν εξετάστηκαν τα δύο περιστατικά; γιατί δεν υπήρξε ως επιβάλλεται ενυπόγραφο από επιμελητή ενημερωτικό σημείωμα της κλινικής τους εξέτασης; και σε παραπομπές προς το νοσοκομείο Λιβαδειάς από απλά περιφερειακά αγροτικά ιατρεία υπάρχουν τέτοια σημειώματα, γιατί όχι στο νοσοκομείο ευθύνης σας; Από μόνοι σας υποβαθμίζετε τη λειτουργία του ευαγούς ιδρύματος σας  δίνοντας την ευκαιρία στον κάθε εμπαθή κακοπροαίρετο και υστερόβουλο, όχι δεν αναφέρομαι στον Σβίγγο, σε μένα αναφέρομαι, να το χαρακτηρίζει δυσμενώς και να ζητά αποσπάσεις προσωπικού!!!!

Το ν’ απαξιώνεται με τη στάση σας τα εκατομμύρια ευρώ φορολογουμένων που χρειάστηκαν για την ανέγερσή του δεν περιποιεί πρώτα απ’ όλα τιμή για τη θέση σας. Για την ιδεολογία σας δεν ξέρω και δε μ’ ενδιαφέρει!!!           

Υπάρχει και ο Ιατρικός Σύλλογος της Λιβαδειάς που σιώπησε ηχηρά, όχι πάντως γιατί ασχολούταν με άλλο σοβαρότερο θέμα. Προτίμησε εικάζω την αποκατάσταση ισορροπιών και την εκ του ασφαλούς, εκ των υστέρων διατύπωση θέσης, προκειμένου να είναι αρεστός και πάντα έγκριτος. Με λυπεί το γεγονός. Θα το ξεπεράσω όμως!!!

Η κοινή διοίκηση των δύο νοσοκομείων μέχρι το χρόνο σύνταξης του κειμένου αυτού τουλάχιστον, εξεδήλωσε απλά την πρόθεση διενέργειας ένορκης διοικητικής εξέτασης. Το αντικείμενο της θα είναι ένα σοβαρό αλλά όχι και τόσο αυτονόητο ερώτημα.

Καλά μου θεσμοθετημένα όργανα, που θα έλεγε και η συγχωρεμένη Μαλβίνα, όλοι μας κάναμε αυτό που ξέραμε υπερασπιζόμενοι αξίες και ιδανικά. Όπως αυτά απηχούν μέσα μας και όπως εμείς τα αντιλαμβανόμαστε. Και μιλώ για όλους μας. Υπάρχει η δυνατότητα να εξασφαλιστεί το αγαθό της υγείας επιτέλους στο νομό μας στο βαθμό που προβλέπεται από την καταχρηστική παρουσία δύο μάλιστα ομοιόβαθμων νοσοκομείων; Με τις παρούσες συνθήκες, αυθαιρετώντας για μία ακόμη φορά κυρία πρόεδρε του Ιατρικού Συλλόγου Θηβών θ’ απαντήσω ότι απλά είναι θέμα τύχης, τρέχουσας συναστρίας,  ευθειασμού πλανητών και διάθεσης της στιγμής καταλλήλων αλλά πάντα συγκεκριμένων προσώπων. Πόσο παρήγορο ακούγεται αυτό; Καθόλου αν ο 17χρονος είναι δικός σας παιδί!!!!

Εγώ όμως φίλε Χρήστο, καλέ παλιέ φίλε Χρήστο δεν περιμένω να λυθεί το πρόβλημα από ψηλά κι αρνούμαι πεισματικά να περιμένω και την όποια λύση από εκεί. Ποτέ δεν ήρθε άλλωστε. Γι αυτό η καθημερινή συγκεντρωτική από πολλούς προσπάθεια στο νοσοκομείο είναι τόσο επιβεβλημένη όσο και η απουσία ελπίδας ότι επιτέλους κάτι κάποτε θ’ αλλάξει. Κι εκείνο το πρωινό  της 26.12.11 οι ίδιοι ήμασταν. Όπως πάντα. Ας μην υπονομεύουν όμως με τη στάση τους όλοι αυτοί τη διάθεσή μας. Εγώ τουλάχιστον δεν το επιτρέπω!!!

Η υψηλά κείμενη εξουσία έχει πλέον εκπνεύσει. Ούτε έμπειρος του επιπέδου σου αναισθησιολόγος δεν μπορεί να την ανανήψει. Ευτυχώς.  Και μπορεί το ψάρι φίλε Χρήστο να βρωμάει από ψηλά, αλλά αυτό ακριβώς θα συμβαίνει, θα μένει πάντα ψηλά και πάντα εκλεκτός μεζές για ολίγους!!! Οι διοικητές τοποθετούνται για να δίνουν λύσεις και αν δεν μπορούν να δώσουν, τοποθετούνται με το ανάστημά τους με ειλικρίνεια και παρρησία λόγου, τιμώντας τις θέσεις που κατέχουν και διαψεύδοντας προσδοκίες εκείνων που τους τοποθέτησαν. Αυτό εγώ τουλάχιστον το απαιτώ. Ελπίζω κι εσύ. Προϊστάμενος είναι εκείνος που αναγνωρίζει τα κίνητρά μου, την προσπάθειά μου και την ενδεχόμενη από- ή επιτυχία μου.

Η σιωπή από όλους αυτούς, όταν εκείνο το πρωινό υπερκεράστηκαν δικές τους αδυναμίες συνιστά στη λογική μου μέγιστη υποκριτική θέση που απαξίωσε την προσπάθειά μας. Αν δεν ερχόσουν εσύ και κάποιοι άλλοι θα είχε χαθεί η ζωή ενός παιδιού και οι μόνοι που δε θα έφταιγαν θα ήταν ο εν πολλοίς θιγμένος Σβίγγος και οι συν αυτώ. Δεν εξαιρώ και τους άλλους των Ιατρικών Συλλόγων. Όχι μόνο λοιπόν διοικητική αλλά πολύ περισσότερο ιατρική αβελτηρία καταλογίζω και διαπιστώνω, και από καιρό μάλιστα! Αυτοί που λειτούργησαν τότε είναι αυτοί που θα λειτουργούν πάντα, και είναι πρόσωπα που θ’ αντιπαθούσαν τον κάθε Σβίγγο από τις στοχευμένες και κομματικά υπαγορευμένες τοποθετήσεις του.

Και γι αυτούς που μίλησαν και γι αυτούς που σιώπησαν εύχομαι να μην τύχουν άλλα τέτοια δυσανάλογα για τις δυνατότητές τους περιστατικά που θ’ απειλήσουν και τις σχέσεις τους με τις προϊστάμενες πολιτικές ή μη αρχές. Αυτές σε λίγο καιρό ούτως ή άλλως δε θα υπάρχουν, θ’ αποτελούν θλιβερό παρελθόν. Μέχρι τότε αφήστε τους υπόλοιπους να κάνουμε τη δουλειά μας και φροντίστε για όσο καιρό είστε ακόμη στη θέση σας να τιμήσετε τους επίσης δυσανάλογους με τα προσόντα σας μισθούς που παίρνετε!!!! 

Δεν περίμενα εύφημο μνεία για τους συναδέλφους μου πόσο μάλλον για μένα, αλλά η προκλητική συμπεριφορά όπως εκδηλώθηκε κάποιων, με έπεισε για πολλοστή φορά στη ζωή μου ότι η επιτυχία σ’ ένα στόχο είναι ή αποκλειστικά προσωπική υπόθεση ή ακόμη πολύ περισσότερο κοινή προσπάθεια ατόμων εμφορούμενων από τα ίδια ιδανικά. Ευχαριστώ από καρδιάς όσους επέλεξαν συνειδητά να είναι εκεί το πρωί της 26.12.11 και συνέδραμαν στην επιτυχή έκβαση του χειρουργείου και αναφέρομαι στους ΑΡΤΕΜΙΔΑ ΠΟΛΥΖΩΗ, ΕΥΣΤΑΘΙΟ ΖΥΓΟΓΙΑΝΝΗ και ΧΡΗΣΤΟ ΧΟΥΡΜΟΥΖΗ. Οι υπόλοιποι που θίχτηκαν σημαίνει ότι μπορούν να ελπίζουν σε μία δεύτερη ευκαιρία αξιολόγησης… ο Σεπτέμβρης δεν είναι μακριά…. ο Σβίγγος πάντως θα επαναλάβει ολόκληρη την τάξη!!!

Εγώ φίλε Χρήστο δεν  μπορώ πλέον να τους χαιρετώ φιλικά κι ελπίζω να καταλαβαίνεις και το λόγο!!!!