Αυτό τον μήνα αναζητήστε καλλυντικά ή φυσικές συνταγές με λεμονάκι μυρωδάτο! Διαβάστε παρακάτω μερικούς καλούς λόγους.
Συνώνυμα: Citrus medica. Citrus Limonum
Επιστημονικό όνομα: Citrus limon L.
Οικογένεια: : Rutaceae
Συστατικά
Βιταμίνη C, κιτρικό οξύ, αιθέριο έλαιο
Περιγραφή:
Όλοι γνωρίζουν τους κίτρινους, ωοειδείς καρπούς της λεμονιάς. Δε θα μπορούσατε να φανταστείτε μία κουζίνα χωρίς λεμόνια σήμερα. Βοτανολογικά μιλώντας, το λεμόνι είναι ένα σαρκώδες φρούτο με κουκούτσια. Η εμφάνιση και η γεύση αυτού του εσπεριδοειδούς έχει προκαλέσει πολλές παροιμίες και ρητά. Στη χώρα μας η λεμονιά βρίσκεται μόνο σε κήπους ή θερμοκήπια. Στα θερμότερα κλίματα, που χρειάζεται το δέντρο για να αναπτυχθεί, φτάνει σε ύψος μέχρι 15 πόδια. Τα σκουροπράσινα φύλλα του έχουν μία αρωματική μυρωδιά. Τα λουλούδια, λευκά στο εσωτερικά και χρωματισμένα με βαθύ ροζ στο εξωτερικό, καλύπτουν το δέντρο καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, επιτρέποντας τη συγκομιδή των φρέσκων ώριμων λεμονιών τρεις έως τέσσερις φορές ετησίως.
Χρήσεις:
Φυσικά το λεμόνι χρησιμοποιείται κυρίως στη μαγειρική. Μετά από τις μπανάνες και τα σταφύλια είναι το πιο σημαντικό αγαθό. Χρησιμοποιείται ευρέως ως αρωματική ουσία και αρωματίζει πολλά φαγητά, καθώς επίσης και πολλά προϊόντα καθαρισμού. Τα αιθέρια έλαιά του, του δίνουν αντισηπτικές ιδιότητες. Στην ανθρωποσοφική ιατρική το λεμόνι χρησιμοποιείται για να θεραπεύσει τις αλλεργικές ασθένειες. Το κιτρικό οξύ επίσης, εκτιμάται ιδιαίτερα από τη βιομηχανία καλλυντικών ως ένα από τα οξέα φρούτων, που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα από για την ικανότητά τους να μειώνουν τις ρυτίδες ή να εμποδίζουν την εμφάνισή τους.
Ενδιαφέροντα γεγονότα:
Τα εσπεριδοειδή οφείλουν το γενικό όνομά τους «εσπεριδοειδή» στην ικανότητά τους να απομακρύνουν το σκόρο και άλλα παράσιτα με την ισχυρή μυρωδιά τους. Η ελληνική λέξη «κέδρος» χρησιμοποιούταν για να προσδιορίσει τα βαριά αρωματικά ξύλα που επίσης κρατούσαν μακριά τα παράσιτα. Η γλωσσική χρήση «θόλωσε» και έμεινε το όνομα στα εσπεριδοειδή.
Πριν από 4000 χρόνια και πάνω, τα εσπεριδοειδή, όπως το λεμόνι, καλλιεργούνταν στην Κίνα ως προϊόντα πολύ μεγάλης αξίας, που διατηρούνταν αρχικά για τον αυτοκράτορα και άλλους ανώτερους υπαλλήλους. Οι λεμονιές ήταν γνωστές ως «χρυσοκέφαλοι σκλάβοι» που έφερναν πλούτη και δόξα στους ιδιοκτήτες τους. Ο μέγας Αλέξανδρος εξοικειώθηκε με το λεμόνι, «το χρυσό μήλο», κατά τη διάρκεια της ασιατικής εκστρατείας του (334-324 π.Χ.).
Εντούτοις, το λεμόνι έφτασε στην Ευρώπη αρκετούς αιώνες αργότερα, πιθανόν από τους Άραβες το 10ο αιώνα.
Μια ειδική μορφή λεμονιού, το «Ethrog» ή «Esrog» διαδραματίζει τελετουργικό ρόλο στην εβραϊκή γιορτή των αρτοφορίων (Succoth), μαζί με φύλλα φοινίκων, μυρτιά και κλαδιά ιτιάς. Ο γνωστός πίνακας του Marc Chagall «Feast Day (Rabbi with Lemon)» απεικονίζει ένα από αυτά τα φρούτα. Το φρούτο πρέπει να είναι φωτεινό κίτρινο, χωρίς ψεγάδια και μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο αν έχει κορμό. Προκειμένου να ληφθεί αυτή η μορφή, που εμφανίζεται σχετικά σπάνια στη φύση, οι καλλιεργητές Esrog στο Ισραήλ, βάζουν τα νέα φρούτα μέσα σε ειδικά γυάλινα δοχεία για να αναπτυχθούν. Κάθε χρόνο το Σεπτέμβρη, τα ώριμα φρούτα επιλέγονται με προσοχή, συσκευάζονται σε κάνναβη και στέλνονται στις εβραϊκές κοινότητες σε όλο τον κόσμο.
-
