Στα επικαιροποιημένα στοιχεία (από 1/1/2009 έως τις 23/8/2012) που δόθηκαν στη Βουλή σε απάντηση ερώτησης των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Παναγούλη και Ν. Αθανασίου, καταγράφεται πως οι αυτοκτονίες ή απόπειρες αυτοκτονιών το 2009 έφτασαν τις 677, τις 830 το 2010, τις 927 το 2011 και τις 690 έως τον Αύγουστο του 2012.
Ο υπουργός Ν. Δένδιας στην απάντησή του σημειώνει πως «δεν υπάρχει μόνο ένας καθολικά αποδεκτός παράγοντας που προκαλεί στον άνθρωπο τέτοιας ακραίας μορφής αυτοκαταστροφικές τάσεις αλλά για ένα φαινόμενο πολυπαραγοντικό που σχετίζεται με εξωγενείς παράγοντες (κοινωνικό, επαγγελματικό, οικογενειακό κ.λπ.) αλλά και με παράγοντες ατομικούς - εσωτερικούς».
Ενδεικτικά, σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από τις κατά τόπους αστυνομικές διευθύνσεις και διαβιβάστηκαν στη Βουλή, στην Αθήνα, έχουν καταγραφεί 80 περιστατικά το 2009, 98 το 2010, 107 το 2011 και 70 περιστατικά μέχρι 23 Αυγούστου 2012, ενώ στον Πειραιά 48 περιστατικά το 2009, 61 το 2010, 62 το 2011 και 33 το 2012. Στη Θεσσαλονίκη κατεγράφησαν 55 περιστατικά το 2009, 98 το 2010, 99 το 2011 και 67 το 2012.
Και στο Διαδίκτυο
Ειδικό θέμα αποτελεί η ραγδαία αύξηση που παρουσιάζουν οι απόπειρες αυτοκτονίας που αναγγέλλονται στο Διαδίκτυο. Εναν άνθρωπο την ημέρα προλαβαίνει σχεδόν καθημερινά η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος που παρεμβαίνει προκειμένου να μην ολοκληρώσουν το έργο τους οι «ιδανικοί αυτόχειρες».
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο μέχρι χθες 62 άνθρωποι θέλησαν να βάλουν τέλος στη ζωή τους αλλά τελευταία στιγμή σώθηκαν από τους εξειδικευμένους αξιωματικούς της Δίωξης.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, από το 2006 μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί 593 απόπειρες αυτοκτονίας, οι περισσότερες εκ των οποίων τα τελευταία δύο χρόνια. Οπως είπε στο «Εθνος» υψηλόβαθμο στέλεχος της υπηρεσίας, «το 2011 και το 2012 τα περιστατικά παρουσίασαν αύξηση 400%. Εκεί που ήταν 50 τον χρόνο, έγιναν ξαφνικά 200».
Οι περισσότερες περιπτώσεις είναι νέοι άνθρωποι, συχνά με ψυχολογικά ή συναισθηματικά προβλήματα, που έχουν διάθεση να ζήσουν, αρκεί κάποιος να «τους δώσει σημασία». Οπως έχει δηλώσει ο επικεφαλής της υποδιεύθυνσης Μανόλης Σφακιανάκης, στους ανθρώπους αυτούς παρέχεται η απαραίτητη ιατρική και κοινωνική στήριξη από φορείς όπως το Χαμόγελο του Παιδιού και άλλες ΜΚΟ.
